عبدالله میرزای قاجار مشهور به عبدالله قاجار از مشهورترین عکاسان دوره قاجار است که تعداد بسیار زیادی از کار‌های او باقی مانده است.
وی حدود سال 1266 هجری قمری چشم به جهان گشود پدر او جهانگیر میرزا نوه فتحعلی شاه قاجار بود وی پس از انجام تحصیلات مقدماتی وارد دارالفنون شد و فن عکاسی را فرا گرفت و در عکاسخانه مبارکه دارالفنون به کار مشغول شد. وی برای تکمیل هنر خود به وین فرستاده شد و توانست با سفارشنامه‌ای که داشت نزد لوکارد عکاس امپراتور اتریش مشغول به کار شود. مهم ترین اقدام وی که مورد نظر ماست عکاسی از تعداد قابل ملاحظه از فرشهای مهم و مشهور موجود در کاخها و اماکن متبرکه است. تعدادی از این عکسها در طی سفری که در سال 1313 هجری قمری به همراه امین الملک انجام داد و احتمالا فرصت الدوله شیرازی نیز با آن ها همراه بود، برداشته شد. این سفر به قم و کاشان انجام شد و تعدادی از فرشهای حرم حضرت معصومه که متعلق به دوره صفوی بودند توسط عبدالله قاجار عکس برداری گردید. این قالیچه ها همگی در خزانه آستانه قم و مقبره شاه عباس نگه داری می‌شدند.
مهم‌ترین نکته درباره‌ی فرشهایی که توسط عبدالله قاجار عکاسی شده‌اند ثبت و نوشتن محل و تاریخ بافت این فرشهاست. اما یکی از تصاویر فرشی است یکتا و نادر که نه از لحاظ فرم و ابعاد خاص بلکه به دلیل تاریخ بافت آن نمونه ای منحصربه‌فرد و بلکه قدیمی‌ترین فرشی است که به دوران صفوی تعلق دارد.
یقیناً استناد عکاسی به سال بافت که نهصد و بیست میباشد و آن را متعلق به مقبره شاه عباس کبیر میداند بر اساس اسناد و منابعی بوده است که متاسفانه به این زمان نرسیده و در بوته تاریخ مفقود شده اند. تا این تاریخ قدیمی‌ترین فرشهای موجود از روزگار پرشکوه صفویان ، یکی فرش مشهور شیخ صفی است که تاریخ بافت آن 949 هجری قمری است و دیگری فرش مشهور غیاث الدین جامی که متعلق به سال 949 یا 929 هجری قمری است که در صورتی که تاریخ اخیر صحیح باشد ، فرش مقبره شاه عباسی کبیر نه سال از آن قدیمی تر است
چند نمونه از عکس های این عکاس معروف را مشاهده کنید :