امیر قنبرینیا در گفتوگویی درباره فرش و قالی ایرانی اظهار داشت: فرش را هنر میدانم نه صنعت و کاربرد «هنر-صنعت» برای فرش ایرانی، واژه درستی نیست. چون فرش دستباف ایرانی هنر و فرش ماشینی صنعت است.
وی درباره اینکه با وجود پیشینه و تاریخ کهنی که پشت فرش ایرانی وجود دارد، اما چرا سهم آنچنانی در بازار جهانی نداریم؟ گفت: اطلاعاتی که در داخل و خارج در این زمینه وجود دارد کمی متفاوت است، در سالهای اخیر بیشتر به چالشها پرداخته شده است. آماری که ارائه میشود درست نیست.
فعال حوزه فرش تاکید دارد: فرش ایرانی هنوز هم در جهان خواهان دارد، البته فرشهای با کیفیت بالا. اما فرشهای متوسط و ضعیف به خاطر نوسانات ارز قیمتهای متفاوتی دارند.
جایگاه فرش ایرانی در دنیا محفوظ است
قنبرینیا اظهار داشت: جایگاه فرش ایرانی در دنیا محفوظ است. در نمایشگاههای بینالمللی، رویدادها و موزهها حضور دارم و حرکت بینالمللی فرش مرغوب ایرانی را دنبال میکنم.
فعال حوزه فرش درباره موانع پیش روی فرش دستباف ایرانی، گفت: بزرگترین مشکل ما نبود تبلیغ منسجم و هدفمند بینالمللی است. بودجه برای فرش گذاشته میشود اما به هدر میرود. به نظرم باید کمیسیون و گروهی حرفهای تشکیل شود و بخش خصوصی و دولت دست به دست هم بدهند و با کمک موزهها و تشکلها و بخش خصوصی تبلیغ هدفمند شکل بگیرد.
وی گفت: اگر چه فرش ایرانی در جهان شناخته شده است، اما به اندازه قدمت و اصالت آن روی آن تبلیغی نمیشود. دولت، بخش خصوصی و تجار فرش باید به هم کمک کنند که بتوانیم تبلیغات خیلی وسیعی را انجام دهیم. فرش ایرانی جنس، مرغوبیت و قدمت دارد اما تبلیغ حرفهای را ندارد.